Vertaald uit English

Sarajevo, omringd door bergen, is een unieke stad met een geheel eigen sfeer - dwaal rond in de Ottomaanse wijk Baščaršija en geniet van de rokende barbecuerestaurants en lokale koffie, gluur in de moskeeën, kerken en synagogen, en bewonder de vervallen socialistische architectuur, voordat je je bij de lokale bevolking voegt in de levendige en stijlvolle bars en restaurants. Ooit bekend als 'het Jeruzalem van Europa' vanwege zijn religieuze diversiteit, is Sarajevo nu in meerderheid Bosniak, met de meeste orthodoxe christenen die in het nieuw gebouwde Istočno Sarajevo (Oost-Sarajevo) aan de kant van de Republika Srpska wonen. De 20e eeuw duwde Sarajevo in het bewustzijn van de wereld via de moord die de Eerste Wereldoorlog versnelde, de Olympische Winterspelen van 1984 en helaas, door de brute bijna vier jaar durende belegering van de stad in de jaren 1990. Sarajevo is opnieuw een prachtige plek om te bezoeken - oorlogslittekens zichtbaar als ze zijn. Geniet van de intrigerende architectonische mengelmoes, het bruisende straatleven en de onstuitbare geest. U zult genieten van rust en de nabijheid van de natuur, u kunt er in een paar minuten te voet skiën en wandelen, en met de auto bent u 10 minuten rijden van het centrum van de stad. Plaats heeft gratis parkeergelegenheid en alle voorzieningen die je nodig hebt voor een verblijf hier. Mijn appartement ligt in de buurt van de Olympische berg, waar je midden in de uitloper van het skicentrum bent, heeft een prachtig uitzicht op het nabijgelegen bos en de bergen, en je bent slechts een paar minuten lopen naar de nabijgelegen markt, lokale coffeeshops en restaurants.

De ruimte heeft een slaapkamer, een woonkamer met een bank die ook kan worden gebruikt om te slapen, een keuken en badkamer en een balkon met een prachtig uitzicht op een nabijgelegen bos en bergen. Het heeft gratis parkeergelegenheid, een lift en ligt op de tweede verdieping, in de buurt van lokale restaurants en markten.

Het appartement bevindt zich op de tweede verdieping in het gebouw met een lift en er is gratis parkeergelegenheid.

Mijn plaats is gelegen op een olympische berg in een uitloper van een skicentrum en bos en veel wandelmogelijkheden in de buurt. De bergen Bjelasnica en Igman zijn zeer populaire winterresorts op slechts 25 km van Sarajevo.Deze twee bergen waren de gastheer van de 14e Olympische Winterspelen in 1984, met alpineskiën en langlaufen en schansspringen. De bergketen strekt zich uit over 300 kilometer en heeft een mix van het mediterrane en het continentale klimaat. Het is dus bekend dat Bjelasnica alle vier de seizoenen op één dag heeft. Het Meteorologisch Observatorium werd in 1984 op de top van de berg gebouwd. Bjelasnica en Igman zijn ongeveer 200 dagen per jaar bedekt met een dik sneeuwdek (135 cm). De bergen hebben ongeveer 25 kilometer aan zeer goede skipistes, hotelaccommodatie en andere voorzieningen. De skipistes van Bjelasnica beginnen op de hoogste top (2067 meter) en eindigen bij Babin do (1266 meter). Het stadscentrum ligt op 10 minuten rijden, maar ik kan je ook een gratis verblijf in de stad aanbieden als je dat wilt, waar ik mijn hoofdverblijfplaats heb. Sarajevo heeft rijke culturele en historische monumenten en enkele daarvan zijn: Oude stad Bascarsija en Sebilj-fontein Bascarsija (tur. – de belangrijkste markt) werd in de 15e eeuw gesticht door Isa-Bey Ishakovic, de stichter van Sarajevo, en Ghazi Husrev-Bey, die een prachtige schenking als erfenis aan de stad nalieten. Naast deze twee weldoeners droegen nog enkele andere regenten en rijke kooplieden bij met hun donaties. Met de opkomst van het rijk gaat de stad ook vooruit. Zo was Bascarsija tegen het einde van de 16e eeuw klaar en was de stad kort daarna getuige van haar gouden eeuw. Samen met Istanbul, Thessaloniki, Edirne en Athene werd het een van de 5 grootste steden op de Balkan, de stad van de handel en de rijke en machtige gemeenschap. Het plein strekte zich uit over verschillende handels- en ambachtssteegjes, het omvatte 45 markten en meer dan 80 ambachten. Kleine geplaveide steegjes verstrengelden zich en verspreidden zich naar moskeeën, herbergen, bedestans, hamams, scholen en tekkes, fonteinen, karavanserai... Het eerste watervoorzieningssysteem werd gebouwd in het midden van de 15e eeuw en aanzienlijk uitgebreid in de 16e eeuw. Tegen het einde van de Ottomaanse periode waren er 156 tuiten en verschillende stenen fonteinen die voornamelijk als schenking werden gebouwd. De Sebilj-fontein is een symbool van Sarajevo. Een legende zegt: "Wie water drinkt uit een van de fonteinen en tuiten van Sarajevo, zal naar Sarajevo komen". De Sebilj-fontein werd gebouwd in 1753. Sfeervolle steegjes en architectuur in Baščaršija Baščaršija (uitgesproken als barsh-char-shi-ya), gecentreerd rond de Sebilj-fontein, is het hart van het oude Sarajevo. De naam is afgeleid van het Turkse woord voor 'hoofdmarkt' en het is nog steeds omzoomd met kraampjes, een levendige (zij het toeristische) koperslagersteeg, grote Ottomaanse moskeeën, karavanserai (herberg) restaurants en veel uitnodigende kleine cafés. De oost-westweg, Sarači, verbreedt zich naar de brede voetgangersboulevard Ferhadija, waar gebouwen uit het Oostenrijks-Hongaarse tijdperk het overnemen. Enkele bijzonder grote voorbeelden langs de waterkant. Vanaf daar begint de neo-Moorse gestreepte gevel uit het sprookjesboek en maakt het driehoekige stadhuis (Vijećnica, 1896) het mooiste gebouw uit de Oostenrijks-Hongaarse tijd van Sarajevo. Ernstig beschadigd tijdens het beleg van de jaren 1990, werd het in 2014 heropend na een moeizame wederopbouw. Het kleurrijk gerestaureerde interieur en het glas-in-loodplafond zijn prachtig. Met je ticket kun je ook de uitstekende tentoonstelling Sarajevo 1914-2014 bekijken in de achthoekige kelder. Dit geeft goed uitgelegde geschiedenissen van de verschillende 20e-eeuwse periodes van de stad en inzicht in subculturen van mode en muziek. In 1914 waren Franz Ferdinand en zijn veel gefronste vrouw Sophie (ze was de voormalige hofdame van zijn moeder geweest) op de terugweg van ditzelfde gebouw toen ze werden neergeschoten door Gavrilo Princip, een lid van Jong Bosnië, een geheime groepering die zich verzette tegen de Oostenrijks-Hongaarse overheersing. Vanaf 1949 werd het gebouw de Nationale Bibliotheek, maar in augustus 1992 werd het opzettelijk getroffen door een Servische brandbom. Ongeveer twee miljoen onvervangbare manuscripten, boeken en documenten werden vernietigd. Degenen die het hebben overleefd, kunnen op een dag terugkeren, maar voorlopig wordt het gebouw gebruikt als raadzaal, voor evenementen en af en toe voor concerten. Op de bovenverdieping worden verschillende tentoonstellingen gehouden en op de begane grond bevindt zich een informatiecentrum van het Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië (ICTY), inclusief de inhoud van de oorspronkelijke rechtszaal, die vanuit Den Haag hierheen is verplaatst. Het Museum of Crimes Against Humanity and Genocide 1992-1995 behandelt de vele wreedheden van de oorlog van de jaren 1990 in nietsontziende visuele details. Videobeelden in combinatie met foto's, artefacten en persoonlijke getuigenissen illustreren de gruwel en wreedheid van die tijd. We raden af om kinderen mee te nemen . De tweede Ottomaanse gouverneur van Bosnië, Gazi Husrev-beg, financierde een reeks prachtige 16e-eeuwse gebouwen, waarvan de Gazi Husrev-beg-moskee uit 1531, met zijn 45 meter hoge minaret, de grootste is. Het koepelvormige interieur is prachtig geproportioneerd en zelfs als je niet naar binnen kunt kijken, is het de moeite waard om door de binnenplaats te lopen met zijn mooie fontein, kastanjebomen en de turbe (graftombe) van de stichter. Als je meer wilt weten over het kleurrijke leven en de filantropische erfenis van Husrev-beg, bezoek dan het Gazi Husrev-beg Museum. Het is gevestigd in het Kuršumlija Madrasa-gebouw uit 1537, dat zich onderscheidt door zijn puntige schoorstenen en het loden dak waaraan het zijn naam ontleent. Er zijn weinig artefacten, maar de video is zeker de moeite waard om te bekijken. Brusa Bezistan werd in 1551 gebouwd als een bazaar voor de handel in zijde, en het is een elegant gebouw van twee verdiepingen met daarop zes groenmetalen koepels en omringd door winkels. Het is nu een filiaal van het Museum van Sarajevo en biedt een overzicht van de stad vanaf de prehistorie tot 1914. In het midden staat een schaalmodel van Sarajevo zoals het er in 1878 uitzag. De enige concessie aan de recente geschiedenis is een reeks gruwelijke grootschalige foto's van de massagrafopgravingen uit de genocide van de jaren 1990. Het Ottomaanse Rijk was religieuzer ruimdenkend dan het grootste deel van West-Europa in zijn tijd en bood een toevluchtsoord aan de Sefardische joden die in 1492 massaal uit Spanje waren verbannen. Hoewel de omstandigheden varieerden, floreerden de Bosnische Joden meestal tot de Tweede Wereldoorlog, toen het grootste deel van de 14.000 man sterke gemeenschap vluchtte of werd vermoord. Het verhaal van de gemeenschap wordt goed verteld in het Joods Museum, gehuisvest in een Sefardische synagoge uit 1581 waar nog steeds actieve aanbidding plaatsvindt tijdens het Joodse Nieuwjaar. Hoewel de uiteindelijke vorm van de uiterlijk sobere stenen Oud-Orthodoxe Kerk, gewijd aan de aartsengelen Michaël en Gabriël, dateert uit 1730, werd deze aanzienlijk eerder gesticht - mogelijk al in de 5e eeuw. Binnenin, onder een met sterren bezaaid nachtblauw plafond, bevindt zich een prachtige vergulde iconostase uit 1674 met aan de voorkant een paar kandelaars van 3 meter hoog. Het kloostermuseum toont manuscripten, gewaden en iconen, waarvan de oudste in de 15e eeuw werden geschilderd. Stadhuis De noodzaak om een nieuw gebouw voor het stadsbestuur te bouwen kwam samen met de Oostenrijks-Hongaarse veroveraars. Het gebied van een middeleeuws dorp (Brodac), waar Isa-Bey's Ishakovic de stad zelf vestigde in de 15e eeuw, werd geïdentificeerd als ideaal voor de nieuwe regering. De Oostenrijks-Hongaren kochten verschillende gebouwen en twee herbergen af en wezen Alexander Wittek aan als hoofdarchitect. Hij koos de pseudo-Moorse stijl voor een van de duurste projecten in het Oostenrijks-Hongaarse rijk in die tijd. Naar verluidt was Wittek een perfectionist, dus hij projecteerde zelfs het aantal stenen dat zou worden gebruikt om het stadhuis te bouwen met een variatie van slechts 3 stenen. Dit grootse architectonische project werd voltooid in 1896. Wittek heeft de voltooiing niet meer meegemaakt. Door zijn perfectionisme kon hij niet accepteren dat het Auditorium van het stadhuis niet genoeg licht had. Hij beschouwde dit als onherstelbaar, kreeg een zenuwinzinking en pleegde zelfmoord. Ciril M. Ivekovic nam het werk over, vond een eenvoudige oplossing en ontwierp een glazen koepel. Tijdens het beleg van Sarajevo werd dit culturele en historische monument platgebrand, samen met de collecties van de Nationale en Universiteitsbibliotheek (die destijds in het stadhuis was gevestigd). Het stadhuis is onlangs gerenoveerd (2014) en blijft een van de meest indrukwekkende attracties in Sarajevo. Het is een symbool van opvoeding, hoop, kunst, cultuur, geschiedenis, schoonheid Museum van de moord op Sarajevo en de Latijnse brug Op de kruising van de straten Apel Key en Franjo Josip (tegenwoordig de straten Obala Kulina bana en Zelenih beretki), voltooide Gavrilo Princip, een middelbare scholier en lid van Mlada Bosna, een geheime organisatie opgericht door de Black Hand-beweging, het sombere plan van de organisatie op 28 juni 1914. Gavrilo vermoordde de Oostenrijks-Hongaarse troonopvolger, aartshertog Franz Ferdinand en zijn vrouw Sophie. De Oostenrijks-Hongaarse monarchie beschouwde Servië als betrokken en stuurde hun ultimatum op 23 juli 1914. Kort daarna begon de Eerste Wereldoorlog. De Oostenrijks-Hongaarse monarchie plaatste een monument gewijd aan Franz Ferdinand en Sophie Hohenberg, net tegenover de moordplek, op de Latijnse brug. Het monument werd verwijderd toen het Koninkrijk van Serviërs, Kroaten en Slovenen werd opgericht. Een jaar na het verwijderen van het monument werd een nieuw museum "Museum van de moord op Sarajevo" geopend. Het museum portretteert de Oostenrijks-Hongaarse overheersing, het nieuwe bestuurssysteem, nieuwe manier van leven, ambachten, economie, architectuur, ontwikkeling van wetenschap en kunst. Monumentaal Complex ̋Tunnel van Verlossing ̋ De oorlogstunnel werd gebouwd tijdens het 1425 dagen durende beleg van Sarajevo (beleg van 1992 tot 1995) om twee vrije gebieden met elkaar te verbinden. De in- en uitgang van de tunnel zijn twee huizen aan weerszijden van de luchthaven. Zo verbond de tunnel de nederzettingen Dobrinja en Butmir en kreeg de naam "Objekat D-B". De bouw van de tunnel begon in 1993 en werd in hetzelfde jaar voltooid. De tunnel is 720 meter lang, 1,50 meter hoog. In 1994 werden smalle rails en mijnkarren toegevoegd om het vervoer van voedsel en medicijnen te vergemakkelijken. Humanitaire hulp werd via deze tunnel aangevoerd en gewonde soldaten werden uit Sarajevo over de Igman-berg gestuurd. Politici en wereldberoemde verslaggevers zoals Susan Sontag gebruikten deze tunnel om naar Sarajevo te komen en hun steun te betuigen aan de door oorlog verscheurde stad. Tegenwoordig is dit unieke museumgebouw een van de meest populaire toeristische attracties in de stad. Oorlogssites van Sarajevo Begin met het War Childhood Museum, een aangrijpende plek die zijn oorsprong vond in een boek uit 2013 onder redactie van Jasminko Halilović, waarin hij een simpele vraag stelde aan overlevenden van het beleg van Sarajevo: 'Wat was een oorlogsjeugd voor jou?' Van de honderden ontvangen reacties worden hier 50 korte schriftelijke getuigenissen gepresenteerd, elk geïllustreerd door persoonlijke bezittingen die door de schrijver zijn geschonken, zoals dagboeken, tekeningen, speelgoed en balletpantoffels. Het is een lichtere, minder met bloed gevulde benadering van het conflict dan je elders zult vinden, maar even verwoestend. Veel van de werken in de tot nadenken stemmende hedendaagse kunstgalerie Ars Aevi werden verzameld als donaties voor Bosnië tijdens het conflict in de jaren 1990. De collectie omvat werken van onder meer Anish Kapoor, Nan Goldin en Marina Abramović; een roterende selectie ervan wordt tentoongesteld in een fabrieksachtig interieur van metalen kanalen en gepolijst spaanplaat in het klonterige Skenderija Centar. Enigszins misleidend genaamd, het Historisch Museum van Bosnië en Herzegovina, is een klein maar boeiend museum. Het is gevestigd in een opvallend, nog steeds gedeeltelijk door de oorlog beschadigd socialistisch-modernistisch gebouw uit de jaren 1960, oorspronkelijk het Museum van de Revolutie genoemd. Er worden regelmatig spraakmakende internationale tentoonstellingen gehouden, maar de belangrijkste attractie is de permanente tentoonstelling Surrounded Sarajevo, die de strijd op leven en dood van de lokale bevolking om te overleven tussen 1992 en 1995 in kaart brengt. Naast enkele hartverscheurende foto's zijn er persoonlijke bezittingen zoals zelfgemaakte lampen, voorbeelden van voedselhulp, stapels dinars in Monopoly-stijl uit de jaren 1990 en een geïmproviseerd 'thuis' in belegeringstijd. Ook interessant is de verzameling van 1996-2011 voor-en-na Sarajevo beelden in de gang. Direct achter het gebouw is de tongue-in-cheek Tito-bar een museum op zich. Tijdens het beleg van 1992-95, toen Sarajevo werd omsingeld door Bosnisch-Servische troepen, was de enige verbinding met de buitenwereld een 800 meter lange, 1 meter brede en 1,6 meter hoge tunnel tussen twee huizen aan weerszijden van de landingsbaan van de luchthaven. Wandelen door een 25 meter lang gedeelte, nu de Tunnel of Hope genoemd, is het ontroerende hoogtepunt van een bezoek aan het met granaten beukte huis dat de westelijke tunnelingang verborg. Het verhaal van het beleg en de bouw van de tunnel wordt verteld via video, informatieborden en een audiogids die toegankelijk is via gratis wifi. Hoewel de luchthaven tijdens het conflict zogenaamd neutraal was en onder zwakke VN-controle stond, zou het oversteken ervan suïcidaal zijn geweest. De oplossing was om in het geheim de tunnel te bouwen, die uiteindelijk werd uitgerust met rails om voedsel en wapens te vervoeren. Dat bleek net genoeg om Sarajevo tijdens bijna vier jaar beleg te bevoorraden. Galerija 11/07/95 is een krachtig gedenkteken voor de 8372 slachtoffers van het bloedbad in Srebrenica. Je hebt meer dan een uur nodig om het meeste uit een bezoek te halen, en het is de moeite waard om de extra te betalen voor de audiogids om meer inzicht te krijgen. De zaal maakt gebruik van opzwepende fotografie, videobeelden en audiogetuigenissen van overlevenden en familieleden van de genocide in Srebrenica. Het Museum voor het beleg van Sarajevo werd geopend in 2023, op de 31e verjaardag van het beleg van Sarajevo, en herbergt vele voorwerpen, foto's en getuigenissen van de buitengewone omstandigheden waaronder de inwoners van de stad het langste beleg in de geschiedenis van Europa hebben overleefd. Europees Jeruzalem Al meer dan vier eeuwen is Sarajevo de stad van het multiculturalisme. In één straat kan men een moskee, synagoge, katholieke of orthodoxe kerk binnenstappen. Met de bouw van de Sefardische tempel in de oude stad, samen met de oud-orthodoxe kerk en de moskee van Ghazi Husrev-bey werd een multiculturele sfeer gecreëerd. Dit multiculturele mozaïek werd verrijkt met de nieuw-orthodoxe kathedraal, gebouwd in het late Ottomaanse tijdperk, en de katholieke kathedraal, gebouwd in het vroege Oostenrijks-Hongaarse tijdperk. Kabelbaan naar Trebevic De kabelbaan van Sarajevo, die in 2018 werd heropend na te zijn verwoest tijdens de oorlog, vervoert opnieuw mensen op een rit van negen minuten, waarbij hij 500 meter klimt naar een uitkijkpunt op 1164 meter hoogte op de berg Trebević. Vanaf hier is het een korte wandeling naar het wrak van de Olympische bobsleebaan, schijnbaar bij elkaar gehouden door lagen graffiti. Gele vesting Een van de meest aansprekende maar toch toegankelijke uitkijkpunten over het rode dak van Sarajevo is vanaf dit bastion, bekend als Žuta Tabija. Gebouwd in de 18e eeuw als onderdeel van de muren rond Vratnik, staat het nu vol met mooie oude bomen en heeft het een café. Het is een populaire plek voor picknickers en liefhebbers van canoodling. Volgens de traditie wordt het einde van het vasten tijdens de ramadan formeel aangekondigd door een kanonschot vanaf hier. Bijambare grotten Bijambare Speleological Area is een beschermd natuurgebied ten noordoosten van Sarajevo aan de snelweg Sarajevo-Tuzla (ongeveer 40 km van Sarajevo). De Grotten van Bijambare is een speleologisch complex omgeven door dicht naaldbos, twee beken, kleine meren, verschillende bronnen en een grote verscheidenheid aan paddenstoelen, geneeskrachtige kruiden en enkele zeldzame endemische soorten. Het gebied is ideaal voor picknicks in de buitenlucht, jagen, vissen, wandelen, speleologisch onderzoek. Het complex bestaat uit verschillende grotten, maar slechts drie zijn open voor bezoekers. De meest populaire grot is Srednja bijambarska pecina of de Middelste Bijambare-grot. Het is meer dan 400 m lang met een doorgang die zich vertakt in vier kamers versierd met stalactieten die aan het dak van de grot hangen en zich uitstrekken tot spectaculaire gordijnen en stalagmieten die de grotbodem vormen. Skakavac-waterval De Skakavac-waterval ligt 12 km ten noorden van Sarajevo, boven het dorp Nahorevo. Het is een 98 meter hoge waterval, de op één na hoogste van Europa. Het maakt deel uit van een natuurpark en het duurt een spannende wandeling van 3 uur door het dennen-, beuken-, sparren- en essenbos. De waterval is omgeven door endemische flora- en faunasoorten en is geweldig voor het plukken van paddenstoelen en geneeskrachtige kruiden. Het is een oase van rust en ontspanning voor alle natuurliefhebbers, sporters, mountainbikers, fotografen, wandelaars. Vrelo Bosne Een drie kilometer lange laan met platanen en kastanjes die loopt van Ilidza brengt je naar een prachtig natuurmonument - Vrelo Bosne. De steeg heeft 726 bomen geplant in 1894 en is ideaal voor een dagje uit met het gezin, lange wandelingen, fiets- en rolschaatstochten, joggen... De bron (Vrelo Bosne) ontspringt aan de voet van de berg Igman en heeft meer dan 60 karstbronnen. Het is een morfologisch, hydrologisch, botanisch en tuinbouwmonument en een van de favoriete buitenplekken van de lokale bevolking. Bacevo, de belangrijkste bron van drinkbaar water in Sarajevo, bevindt zich in Vrelo Bosne. Het heeft een oppervlakte van 603 ha en is de thuisbasis van 26 plantensoorten en meer dan 20 diersoorten, waaronder enkele endemische soorten. Een daarvan, de beekforel, is te vinden in Mala Bosna; zes bronnen van de site van Vrelo Bosne monden uit in deze stroom. De bomensteeg is ook verbonden met Stojcevac, een andere buitenplek met parken, bossen, wilde rozen-, frambozen- en bramenstruiken. In een paar minuten lopen kunt u een bezoek brengen aan de archeologische vindplaats van de kerk van St. Stephen de Protomartyr uit de 10e eeuw (Crkva sv. Stjepana Prvomucenika), evenals de Romeinse brug (brug bij Plandiste) gebouwd in de Ottomaanse periode. Lukomir dorp Er is geen betere manier om te ervaren hoe de lokale bevolking vroeger leefde dan het dorp Lukomir (1496 m). Dit levende museum, dat het dagelijkse leven van de Lukomir-bevolking in beeld brengt, ligt op slechts 42 km van Sarajevo. Lukomir staat ook bekend om zijn stenen huizen met dakspanen. Vanwege de barre weersomstandigheden is het dorp tussen december en april alleen bereikbaar via de lucht of te voet. Vrouwen dragen nog steeds traditionele handgemaakte kleding die lijkt op de geweven kleding die enkele eeuwen oud is. Dorpelingen maken kleurrijke handschoenen, sokken en soortgelijke accessoires van natuurlijke wol en leven van de verkoop ervan, het fokken van vee en het doen van berglandbouw. De beste film en muziek van land en regio Sarajevo heeft een goed cultureel leven, maar het neusje van de zalm is het Sarajevo Film Festival, dat jaarlijks half augustus wordt gehouden. Het is een uitstekende tijd om de stad te bezoeken. Het wereldwijd geprezen achtdaagse filmfestival verandert de hele stad in een gigantisch feest met talloze concerten en vele geïmproviseerde bars die op straathoeken worden geopend. De op één na beste is het Jazz Fest Sarajevo, dat begin november plaatsvindt, met drie dagen concerten op grote locaties en tal van randevenementen in de pubs en clubs in de stad. Je kunt internationale en lokale namen zien en een geweldige tijd hebben. Zorg ervoor dat je de hele maand juli enkele van de evenementen van Baščaršijske Noći ziet, een breed kunstfestival met muziek, theater en allerlei soorten podiumkunsten in het centrum van de stad. De beste plek om traditionele Bosnische muziek te horen is Art Kuća Sevdaha. Ga zitten op de intieme binnenplaats van een gebouw uit het Ottomaanse tijdperk en drink Bosnische koffie, jeneverbes of rozensorbet of kruidenthee-infusies terwijl je aan lokale zoetigheden knabbelt. De ervaring gaat gepaard met het zangerige gejammer van sevdah (traditionele Bosnische muziek) – meestal opgenomen, maar soms ook live. In het gebouw is een museum ter ere van grote 20e-eeuwse sevdah-artiesten, samen met een winkel die cd's verkoopt. Oorspronkelijk gebouwd in 1899 als een evangelische kerk, is de Academie voor Schone Kunsten een academie aan de rivier die lijkt op een miniversie van het prachtige nationale parlementsgebouw van Boedapest. Binnen worden in de kleine ALU Gallery af en toe tentoonstellingen gehouden. Gebergte Sarajevo is omgeven door een aantal fantastische bergen - en het is een uitstekend idee om ze te verkennen, zomer of winter. Van de twee Olympische skigebieden van Sarajevo heeft Jahorina (26 km ten zuidoosten van de stad, aan de kant van de Republika Srpska) het grootste aanbod aan hotels, elk binnen 300 meter van een van de zeven belangrijkste skiliften. Het skiseizoen begint meestal half november en loopt door tot eind maart. Het beste skiën is half februari. In de zomer wordt de nederzetting een semi-slapend toevluchtsoord in koele lucht van de stad, met een aantal welgestelde lokale bewoners die hier ontsnappen voor dag-spa-ontspanning in het chique Termag Hotel. Naast de langste helling ligt Rajska Vrata, een charmant ski-in alpenchalet dat gasten naast een centraal vuur met een gigantische metalen schoorsteen of op het terras aan de plaatst. Specialiteiten zijn onder meer dubbele kaas uštipci (Bosnische deegballen) en zelfgemaakte sappen (vlierbes, rozenbottel, framboos, enz.). Boven hebben zes Goudlokje-achtige gastenkamers met dennenhouten muren handgemaakte bedden gemaakt van knoestige oude takken. Het skigebied van Bjelašnica, ongeveer 25 km ten zuiden van Sarajevo, was gastheer van de alpine-evenementen voor mannen tijdens de Olympische Winterspelen van 1984. Er ligt meestal genoeg sneeuw om rond Kerstmis te skiën, en Nieuwjaar is de drukste tijd, hoewel februari betrouwbaarder is voor goede pistecondities. Verlicht nachtskiën wordt aangeboden en de hoofdlift is ook geopend van mei tot oktober, waardoor wandelaars gemakkelijk toegang hebben tot hooggelegen paden. In de zomer zijn er magische bergdorpjes om te verkennen - Umoljani is er een.

De internationale luchthaven van Sarajevo is de drukste van Bosnië, met vluchten door heel Europa en het Midden-Oosten., budgetvriendelijke Ryanair en Wizzaair vliegen ook in en uit de luchthaven van Sarajevo en hebben directe vluchten naar Londen, Rome, Barcelona, Parijs, Wenen. Tuzla International Airport is klein, maar een hub voor budgetluchtvaartmaatschappij Wizz Air, met vluchten naar Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland, Nederland en Zweden. Het openbaar vervoer van Sarajevo bestaat uit trams, trolleybussen en stadsbussen. Als je als bezoeker naar plaatsen gaat die buiten het stadscentrum liggen, zorg er dan voor dat je een kaartje koopt bij een kiosk voordat je aan boord gaat en valideer het aan boord als je binnenkomt. Over land Bosnië heeft meerdere grensovergangen met Kroatië, Servië en Montenegro. Directe busverbindingen verbinden Bosnië met al zijn buurlanden en zelfs met Zweden. Mijn appartement ligt op 15 minuten rijden van een luchthaven in Sarajevo, het is verbonden met de buslijn en met taxiservice. Treinen zijn langzamer en veel minder frequent dan bussen, maar over het algemeen iets goedkoper. ŽFBH (zfbh.ba) heeft een online zoekfunctie voor de dienstregeling. De belangrijkste routes zijn Sarajevo-Visoko-Bihać en Sarajevo-Konjic-Mostar. Busdiensten zijn uitstekend en relatief goedkoop. Er zijn vaak verschillende maatschappijen die elke route afhandelen, dus de prijzen kunnen aanzienlijk variëren. Bagage die in de bagageruimte onder de bus wordt opgeborgen, kost extra (ongeveer 2 km per stuk). Busstations verkopen kaartjes voor. Er zijn off-road paden voor mountainbikers, met name rond Bjelašnica en Trebevic. Autorijden is zinvol om de meer afgelegen gebieden van het land te bereiken. Er zijn een paar tolwegen in het midden van het land; Haal uw kaartje op bij de automaat bij de kassa's waar u binnenkomt en betaal vervolgens bij de loketten waar u de snelweg verlaat.

De luchthaven van Sarajevo ligt op 15 minuten rijden van mijn appartement

Sarajevo heeft een uitgebreid netwerk van trams, bussen, trolleybussen en minibussen, allemaal geëxploiteerd door GRAS. U kunt vooraf kaartjes kopen bij kiosken of kopen bij de chauffeur; Ze moeten eenmaal aan boord worden afgestempeld en inspecties zijn gebruikelijk. Tram 3 (overdag elke vier minuten) vertrekt vanaf Ilidža en passeert het Nationaal Museum, en maakt vervolgens een enkele reis (tegen de klok in) rond Baščaršija. Tram 1 (overdag elke 17 minuten) start aan het treinstation en doet daarna dezelfde lus als tram 3. Ik woon ook in Sarajevo, dus ik kan je begeleiding en hulp bieden bij locaties en plaatsen die je gezien moet hebben.

Ik kan een PLU Local Guide zijn.