Doha tegen Amman: Waarom was de man in 8G zo nerveus?
Herinnert iemand zich de aflevering van de Simpsons toen ze getuigenbescherming nodig hadden om hen te redden van Sideshow Bob? Dan draagt hij een T-shirt met "Witness Relocation Program" en een pet met "WRP" waar hij ook gaat?
Ik werd hier gisteren aan herinnerd op mijn vlucht van Doha, Qatar naar Amman, Jordanië.
Om de toon te zetten, ik ben nooit een nerveuze vlieger. Ik geniet van de turbulentie en merk zelfs dat het me helpt te slapen.
We waren gepland op een vlucht van Royal Jordanian Airlines van Doha naar Jordanië. Er is hier veel conflict en onrust in de buurt, maar dit zijn beide vredige plekken. Doha heeft een uitstekende luchthaven en RJ is, voor zover ik weet, een gerenommeerde luchtvaartmaatschappij.
We zaten op de tweede rij in economie (vergeet niet, ik heb een gratis website!). Iedereen is al aan boord en ze zijn niet ver van het sluiten van de deuren als er nog een laatste man in het vliegtuig komt en naast me gaat zitten, aan de andere kant van het gangpad.
Deze man kijkt een beetje zenuwachtig. Zenuwachtig. Heel zenuwachtig eigenlijk.
Genoeg om me naar hem te laten kijken terwijl ik probeerde eruit te zien alsof ik niet keek, heimelijk deed alsof ik mijn Royal Wings-magazine las (maak je geen zorgen als je ooit op RJ zit) terwijl ik opzij kijk.
Hij doet zijn veiligheidsgordel niet om, maar hij blijft eraan friemelen, trekt constant de gesp naar beneden en schuift hem vervolgens langs de gordel terug. Schuif-klak-schuif-klak. Voortdurend.
Hij heeft een kleine rugzak die hij onder zijn voeten op de grond legt, dan oppakt, weer terugzet en weer oppakt. Hij laat het niet los. Geen andere bagage.
Het is warm, maar deze man heeft een mouwloze winterjas aan. Helemaal dichtgeritst. Hij zweet. Hij kijkt om zich heen.
Hij zet zijn stoel meteen terug, lijkt zich dan te herinneren dat je dat niet kunt doen, dus zet hij hem weer recht en zet hem dan toch weer terug.
En al die tijd speelt hij constant met zijn gordelsluiting.
Schuif-klak-schuif-klak.
Ik kijk naar Kathy en haar ogen zijn wijd als een bever: "DE KEREL NAAST JOU!!!" (fluisterde, maar ik voeg hoofdletters toe om de nadruk te leggen.)
"Ik weet."
"JE MOET IETS ZEGGEN!!!!!!" (Ik zou het lettertype hier ook groter maken om de nadruk te leggen, als ik kon).
Ze heeft gelijk.
Ze doen de veiligheidsdemonstratie en ik realiseer me met de "Als je iets ziet, zeg iets"-campagnes dat ik iets moet doen. Ik heb honderden vluchten gevlogen en NOOIT iemand zich zo zien gedragen.
We zijn al aan het taxiën en de veiligheidsdemonstratie is aan de gang. Twee talen natuurlijk. Ik probeer tevergeefs de aandacht van de stewardess te trekken.
Ik besef dat ik niet veel tijd heb.
De demonstratie is afgelopen en ze loopt naar me toe.
Ik gebaar naar haar toe, sluit en fluister:
“De man die naast me zat in 8G. Hij gedraagt zich grillig. Hij is erg nerveus. Hij friemelt continu. Hij heeft een winterjas aan, is dichtgeritst en het is hier warm. Hij zweet. Hij maakt zich zorgen over zijn rugzak en hij heeft geen andere bagage.”
Ze kijkt naar me op, kijkt dan langs mijn vrouw naar de oudere heer in 8A, diep in slaap, kwijlend op zijn schoot.
“Nee, de andere kant op.”
Ze kijkt om, GLIMLACHT, leunt dan naar me toe en fluistert "Eén moment".
Waarom lachte ze? Het leek op een "oh, dat is schattig, je bent een nerveuze vlieger" soort glimlach.
Ben ik echt te voorzichtig?
Ik kijk terug naar 8G. Schuif-klak-schuif-klak.
Het is niet alleen ik. Zeker. Dit IS raar.
Ze loopt een paar stoelen naar boven en roept haar supervisor. Ze praten ongeveer een minuut, nauw.
De stewardess komt terug, leunt dicht tegen me aan en fluistert:
"Het is oké, hij is een luchtmaarschalk."
WTF???
Ik zeg het tegen Kathy. Ze is net zo ongelovig als ik. "Hij moet aan zijn uitvlucht werken!"
Eerste werkdag? Lange dienst en een beetje gehyped door te veel cafeïne of iets sterkers? Misschien gewoon niet geschikt voor dat beroep?
Natuurlijk, zijn vermomming was best goed.
Hij zag er absoluut niet uit als een luchtmaarschalk, want hij zag er PRECIES uit ALS WAT HIJ ONS PROBEERDE TE BESCHERMEN!
Gelijkaardige verhalen?
People Like Us is 's werelds meest vertrouwde woningruilgemeenschap. Wij geloven in delen, vertrouwen, vrijgevigheid, respect, communicatie, gelijkheid, samenwerking, eerlijkheid, gastvrijheid, vriendschap, flexibiliteit en avontuur. We zijn trots op ons huis en geven om de omgeving waarin we leven: ons dorp, onze stad, ons land en onze planeet. We geven om het ethos van huizenruil en we doen het omdat we houden van de ervaring en de vriendschappen die het genereert.
Locaties
Contact
People Like Us
Home Exchange Pty Ltd
